این نشان می دهد که عدس دارای پوشش دانه های سبز و خاکستری ممکن است برای یک رژیم غذایی تقویت کننده سلامتی امیدوارکننده باشد، بر اساس گزارش آمار سازمان خواربار و کشاورزی در سال ۲۰۱۴، تولید جهانی عدس عمدتاً توسط کانادا و هند که ۱٫۹۹ میلیون و ۱٫۱ میلیون تن تخمین زده می شود، کشت و برداشت می شود و پس از آن ترکیه (۰٫۳۴ میلیون) و نپال در رده های بعدی قرار دارند.
شواهد نشان می دهد که مصرف لپه ریز با کاهش بروز بیماری های دژنراتیو از جمله دیابت، بیماری های قلبی عروقی (CVD) و سرطان ها ارتباط زیادی دارد. علاقه علمی به مطالعه عدس به عنوان یک غذای کاربردی به دلیل ترکیبات غذایی بالا، ارزش غذایی و وجود متابولیت های ثانویه فعال زیستی افزایش یافته است.
این ترکیبات زیست فعال موجود در عدس نقش حیاتی در پیشگیری از بیماری های دژنراتیو در انسان و نقش بسزایی در بهبود سلامت دارند، بر اساس مطالعات اکتشافی، بررسی جامع فعلی با هدف ارائه اطلاعاتی در مورد ترکیبات غذایی، ترکیبات زیست فعال و اثرات ارتقاء دهنده سلامت عدس غنی از پلی فنل و بررسی ارزش های درمانی آنها برای مطالعات بالینی آینده است.
جستجوی الکترونیکی با استفاده از PubMed، Science Direct و Google Scholar با یافتن کلمات کلیدی “عدس” و “ترکیبات فعال زیستی” و “ترکیبات غذایی” و “پلی فنول ها” یا “ضد دیابت” یا “آنتی اکسیدان ها” یا “ضد میکروبی” در “عنوان/” انجام شد.
چکیده/کلیدواژه‌ها، بدون محدودیت تاریخ، برای شناسایی تمام مطالعات منتشر شده (in vitro، in vivo، بالینی و مورد شاهدی) که ارتباط بین عدس و اثرات مفید مختلف آن را بررسی کرده‌اند، اطلاعات ارتقای سلامت جمع‌آوری و در مکان مناسب در بررسی تنظیم شد
ترکیبات غذایی عدس های خام، جوانه زده و پخته شده در جدول ۱ خلاصه شده است، عدس به عنوان منبع فراوان ذخیره پروتئین شناخته شده است و اسیدهای آمینه ضروری و غیر ضروری را برای بدن انسان فراهم می کند، پروتئین های غالب در عدس گلوبولین (۴۷ درصد از کل پروتئین دانه) و مقدار کافی آلبومین است
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.